• – Naar het kerkhof geweest waar o.a. Eva Peron begraven ligt.
• – Naar Boca juniors VS. Colon geweest in Stadium Albertro J. Armando.
• – Met de fiets door Buenos Aires.
• – Terechtgekomen in een massale demonstratie van Nueva Izquierda.
• – Tangoles gehad en naar tangoshow geweest.
• – Naar musea geweest.

Omdat ik langer in BA verblijf dan normaal, zal ik hier mijn verhalen updaten in plaats van in een keer te posten… 

22-3 Wakker worden in het appartement van Nofar voelt een beetje als wakker worden in een eigen huis. Het ritme wat je van een hostel krijgt mis je hier, dus vermaak ik me eerst met veel achterstallige (internet)werkzaamheden. Nadat ik eindelijk gedoucht ben gaan we met z´n tweeën de stad in. Eerst gaan we naar het Hard Rock cafe, om kaarten te kopen voor een event waar jullie vast later nog over zullen lezen. Daarna “ontbijten” we hier met ribs rond 15.00 uur. Ik werd al chaggerijnig van de honger… Terwijl we naar het kerkhof lopen, passeren we een markt waar ze allemaal zelfgemaakte troep verkopen. Het kerkhof is niet zo maar een kerkhof. De familiegrafen hier bestaan soms bijna uit kleine huisjes. Daarnaast is het bekend omdat Eva Peron (Evita) hier ligt begraven. Daar staan dus alle touristen te fotograferen! Teruglopend naar huis zien we een groep van zo´n 300 gothics die zonder reden samengroeperen. ´s Avonds besluiten we tot 1.00 uur te gaan slapen, voordat we het clubcircuit gaan verkennen. 4.00 uur word ik wakker… Helaas, daar zullen we nog een dag op moeten wachten!

23-3 Ik besluit vandaag om weer op zoek te gaan naar een hostel. Het appartement is heel relaxt, maar misschien wel iets te! Na een lekker ontbijtje gaan we richting Plaza de Mayo op zoek naar een hostel. Een andere reden waarom ik graag naar een hostel wil is omdat er vandaag een voetbalwedstrijd is van de Boca Juniors (grootste club van Argetinie). Ik weet dat er in hostels zeker meer geinteresseerden zijn om erheen te gaan. Terwijl we mijn eerste keus hostel binnenlopen (Milhouse) vertrekt de groep al naar het stadion. Vliegensvlucht gooi ik mijn tas in de lugageroom, geef mijn was af en ga mee. Voel me wel lullig tegenover Nofar, want we zouden nog even wat rondlopen. Ik beloof haar te mailen als ik terug ben om een andere keer misschien nog wat af te spreken als ze wil. De wedstrijd van Boca junior is geweldig. Van begin tot eind zingen ze hier en zelfs als we het stadion uitgaan gaat de muziek nog door. Eindstand 2-1. Teruggekomen in het hostel blijkt er toch geen plek te zijn en moet weer op zoek. Weer nul op mijn request bij de andere hostels en besluit mijn heil te zoeken door te gaan bellen vanuit het hostel naar andere hostels. Dan blijkt er net een gaatje vrij te zijn gekomen! ’s Avonds mail ik Nofar of ze ook mee wil naar Rumi, een club in Palermo. Ze heeft wel zin en dus gaan we met nog een Hollandse kerel en twee Ierse meiden die kant op. Gezellige club, maar het mooiste van de avond is wat mij betreft de taxirit terug. We lachen de hele reis en hij leert ons enkele Boca-nummers.

24-2 Vandaag wordt ik laat wakker en kijk op het bord in het hostel wat er te doen is. Er blijkt om 14.00 uur een mogelijkheid om met de fiets de zuidelijke gebieden van BA te verkennen. We fietsen vanaf Plaza San Martin naar Puerto Madero en daarna naar Boca. Naast plaza San Martin is er een toren geschonken door Engeland ergens in 1900. Nadat ze oorlog hebben gevoerd om de Falkland Islands is er een herinneringsmonument recht tegenover de toren geplaatst. Puerto Madero is de jongste en duurste buurt van BA. Boca is de oudste buurt waar veel immigranten huizen hebben gemaakt van schrootafval van boten en met de overgebleven verf beschilderd. Hierdoor is Boca erg kleurrijk. Terug fietsen we nog langs een park waar vroeger het eerste fort van Spanje stond. Nadat de tour na vier uur eindigt loop ik naar het hostel en kom terecht midden in een demonstratie van een politieke stroming. Met veel lawaai lopen ze door de straten. Vandaag was in ieder geval weer een dag vol indrukken! Terwijl ik een snelle hap (quiche) haal in een cafetaria – voordat ik naar bed zou gaan – komt er een groep van 15 black metal fans binnenlopen. Aangezien Marduk in Teatro de Flores zou spelen vraag ik hen of ze werkelijk gecanceld hebben. Ik kom in gesprek met een meisje (Latisha) van de groep die mij uitnodigt om met hen wat te drinken. Daar zit ik dan, met een groep black metal fans met armbanden, lange zwarte haren, oogschaduw. Het hele arsenaal is aangetrokken om zich te onderscheiden in de protesterende menigte. Op het moment dat ze vrijkaarten hebben voor een club gaat de hele groep naar een club tegenover mijn hostel. De helft van de groep mag toch niet naar binnen vanwege de kilo´s aan kettingen die hangen aan hun broeken. De groep die wel naar binnen gaat heeft geen cent om uit te geven. We dansen en ik praat verder met Latisha over de protesten van vandaag, de misstanden in Argetinië, haar leven. Ze is sinds kort werkloos terwijl ze werkte sinds haar vijftiende. Aan het eind van de avond neem ik afscheid van mijn kleine rebelse punker en hoop (met haar) dat ze haar leven hier op weet te pakken.

25-2 Vandaag ben ik het even zat dat mijn spaans nog steeds zo belabberd is dat ik naar de nationale bibliotheek te gaan om bezig te gaan met wat spaans. Ik heb een boek en LOI cursus van Marrit en een woordenboek meegebracht. Dit moet ik eerst van mezelf hebben doorgewerkt voordat ik mijn in ga schrijven voor een cursus. Als ik terug gekomen ben schrijf ik me in voor een tangoshow wat start met een uur les en 3 gangen diner. Ik kies de oudste vrouw van de groep maar uit om mee te dansen. Reden? Just being stupid! 🙂 De show maakt alles in ieder geval goed. Het is een soort van musical waarin de tango is verwerkt. Op mij komt het meer Italiaans dan Argentijns over, maar dat maakt niet uit wat betreft het genieten van de show! (Bekijk de filmpjes zodra ze online komen zou ik zeggen). ’s Avonds ga ik op stap met een Duitser (Frank) en een Braziliaan (André).

26-3 Vandaag ga ik samen met Frank een aantal musea verkennen (vandaag is de entree van de musea gratis). Eerst gaan we naar Musea Nacional de Bellas Artes en daarna naar Malba. De eerste herbergt meer authentieke kunst terwijl de tweede meer moderne stukken en films bevat (Siebe je moet hier je films introduceren!). Daarna gaan we naar de economische faculteit waar in de kelder ook een museum is gevestigd. Hier worden we rondgeleid door twee studenten waar we aan het eind van de rondleiding nog een uur mee discusseren over de situatie waarin Argentinie zich nu bevindt. Argetinie heeft oa een tijd lang grote schulden aan het IMF gehad en in 2001 zijn de reserven nog bevroren wat bijna leidde tot een burgeroorlog. Ook waren ze zeer kritisch t.o.v. met name de VS wat Argetinie nog als een derde wereld land behandelt. Ondanks de amateuristische opzet van het museum was dit de meest interessante van de drie. Teruggekomen in het hostel ga ik samen met Frank en twee Israelische meisjes (Aki en x) naar een restaurant. Een luxe all-you-can-eat restaurant voor $43 inclusief drankjes (is nog geen 9 euro). Terwijl we genieten van de vele gerechten leren we elkaar liedjes en babbelen de hele avond door. Teruggekomen in het hostel praten we nog wat naar, maar ik ga niet op stap. Morgenvroeg check ik namelijk weer uit…