•  -Per trein naar de Nariz del Diablo.

23-6 Via alle dorpjes wordt ik na dik vier uur langs de weg gedropt in Aluasí. Eindelijk weer eens in wat plaatselijk busvervoer gezeten (alsof je dat kan missen)! Daarna check ik in in een eenvoudig hotel waar ik erachter kom dat de treinreis die ik morgen wil nemen niet op dinsdag vertrekt en ik me daarom een dag in dit kleine dorp zal moeten vermaken. Eten scoren om 22.30 uur is hier moeilijk aangezien alles al gesloten is totdat drie plaatselijke chicos regelen dat er een restaurant opent alleen voor mij! 🙂

24-6 Uitslapen lukt me niet, terwijl dat mijn “to-do-that-day” was. Ik scoor een ontbijtje bij de plaatselijke bakker, breng wat was weg en wil mijn ticket regelen voor morgen. Daar kom ik er achter dat er vandaag wel een – zei het duurdere inclusief lunch – privétrein naar de devils nose gaat. Ik besluit mee te gaan, aangezien er geen barst te doen is anders vandaag en ik vanmiddag weer kan vertrekken. Om 11.30 uur vertrekken we door de vallei met als medereizigers met name 50+ers op georganiseerde tour. De uitzichten zijn bijzonder fraai al ben ik tijdens mijn reis door mooiere getroffen. De Nariz del Diablo is echter een grote aanfluiting. Het is een berg met een uitsteeksel wat ze een naam hebben gegeven. Erg jammer! Terug krijgen we een lekkere lunch en kom ik in contact met de Duitse groep die in Ecuador zijn met name om te hiken/klimmen. Ik merk hier dat mijn Spaans al wel beter is dan mijn Duits, want de reisleider vertaald mijn Spaans in Duits om de groep te vertellen wat ik hier doe. Ik neem afscheid (wel in Duits), check uit het hotel en moet nog even wachten tot mijn was klaar is voordat ik een ticket kan regelen uit van hier…