- – Wezen raften over de Rio Negro.
- – Wezen mountainbiken van Baños tot Shell (ipv Puyo).
24-6 Het plaatselijk vervoer is hier verschillend met dat van de rest van Zuid Amerika. Hier stoppen ze voor iedereen die op de straat staat te wachten en ook wordt je niet gedropt in een terminal maar op straat. Terwijl ik langs de straat sta te wachten wordt ik om 17.30 uur opgepikt door een bus die mij brengt naar Ambato. Het is ondertussen 21.00 uur en daar sta ik in het donker in de regen langs een weg vanwaar ik maar een taxi moet regelen naar een plek waar er een bus doorgaat naar baños. De taxi´s zijn veel te duur voor hier ($2) en daarom hoor ik na wat navragen dat aan de overkant van de straat er ook bussen vertrekken naar baños. Hier kom ik aan om 22.00 uur en loopt er een kerel uit de bus mee naar het hostel waar ik incheck. Later drink ik met hem en drie vrienden nog een biertje in een bar voordat ik naar mijn bed ga.
25-6 Vandaag had ik mijn wekker gezet om in een thermal wakker te worden, maar heb om 5.30 uur heb ik nog onvoldoende energie om eruit te gaan. 7.30 uur ga ik mijn nest uit en ga ontbijten met de mannen waarmee ik gisteren wat heb gedronken en om te regelen om vandaag te gaan raften. Om 9.00 uur vertrek ik samen met vier Canadese meiden (Marie, Valerie, Annemarie en Kim) en na een uitleg liggen we rond 10.30 uur in het water. Marie en ik worden uitgekozen als de “kapiteinen” en mogen voorin plaatsnemen. We varen over een rivier van niveau vier en rondom is een mooie vallei met diverse watervallen. Halverwege wordt Marie uit de boot gegooid en vijf minuten later trek ik haar weer op de aangeleerde methode in de boot. Rond 12.00 uur is het alweer tijd om te stoppen en gaan we ergens lunchen. Voordat we weer terug zijn in Baños bezoeken we nog een andere waterval waar we met een rustieke kabelbaan naar toe gaan (100 meter boven de rivier). Rond 14.30 uur ben ik weer terug in het hostel en ga op het dakterras zitten met mijn nieuwe geswopte boek (Obsessie). Ik klets wat met mijn kamergenoten en ga met één van hen en drie anderen uit eten bij een steakrestaurant. Daarna genieten we van de overwinning van Ecuador op Brazilie in de stad, maar veel locals zijn er helaas niet te vinden en we besluiten wat tafelvoetbal te spelen. Om 1.00 uur lig ik in mijn nest, omdat morgen de wekker al weer vroeg zal gaan.
26-6 Vandaag is mijn plan om de vulkaan, die dit plaatsje domineert (in 1999 en 2006 is hij nog uitgebarsten), te bezoeken en daarna naar beneden te mountainbiken. Omdat de bus alleen om 6.00 uur gaat moet ik vandaag al om 5.15 uur uit mijn nest om me klaar te maken en uit te checken. Ik ben net op tijd met mijn mountainbike bij de bus en vertrek omhoog. Op de top, bij de casa de arbol, stap ik uit maar dan blijkt mijn mountainbike van het dak te zijn geflikkerd!! We brengen anderen nog ietwat hoger en dan begint de zoektocht. We rijden omlaag, maar er is niks te vinden. Dus dan maar weer omhoog en nog steeds niks (ik wordt ondertussen bang dat ik straks $400 moet gaan betalen). Bij de “plaatselijke omroep”, dat wil zeggen een huis in het centrum van een dorpje met vier idiote speakers rondom het huis, wordt de vermissing omgeroepen. Dat is dan toch best wel weer grappig. Ik leg de buschauffeur uit dat ik hier niet voor op ga dragen en hij is het hier – gelukkig – mee eens. We rijden terug naar het hostel, maar baal wel want nu heb ik de vulkaan niet kunnen zien (deze spuwt nog steeds om de vijf minuten lava en stenen omhoog). In het hostel ga ik ontbijten en neem dan een volgende mountainbike waarmee ik richting Puyo (60 kilometer verderop) ga. Tijdens de rit, die langs tientallen watervallen gaat, ga ik door enkele tunnels waar het pikzwart is en ik bij moet schijnen met mijn zaklamp. Daarnaast “regent” het in de tunnels, terwijl buiten de zon (nog) schijnt (niet vreemd dat fietsers eigenlijk niet door de tunnels mogen). Wanneer ik halverwege bent begint het te regenen en vijf kilometer voor Puyo houdt ik het voor gezien. Ik ben totaal verregent en fiets ik met twee kletspoten. Gelukkig verdwijnt mijn fiets hier onderin de bus in plaats van op het dak en kan ik met een gerust hart kou leiden in de bus. Rond 17.00 uur ben ik terug in het hostel en check ik maar weer in, omdat het wat laat is om nu te vertrekken. Ik lees mijn boek uit en ga ik een relaxte avond tegemoet. Morgenvroeg check ik uit om te vertrekken!