- – De mooiste busreis in Zuid Amerika?!
- – Eindelijk hoger dan de Mont Blanc: 5125 meter in Los Nevados.
23-7 Samen met de dames rijd ik naar Pereira en neem daar afscheid van ze, aangezien zij direct doorgaan naar Medellin en ik eerst Manizales ga bezoeken. In de bus naar Manizales sta ik helemaal versteld van de geweldige omgeving van “Zona Cafetera”. Ik heb tijdens mijn reis door Zuid Amerika altijd weten te weerstaan om foto´s te maken terwijl ik in de bus zit (aangezien het toch nooit mooie foto´s zijn), maar hier kan ik mij niet weerhouden om het raam te openen en foto´s te schieten van deze geweldige groene omgeving met als contrast de kleurrijke koffiehuizen. Terwijl we slingerend door Zona Cafetera rijden kom ik na een kleine twee uur aan in Manizales en stap daar in een taxi die mij naar het hostel brengt. De taxichauffeur verteld het iteressante verhaal over zijn Hollandse ouders en hoe zij elkaar hebben ontmoet. Nadat ik ben ingechecked in het hostel is het al 19.00 uur en tijd om te gaan eten. Ik loop naar de plaatselijke Mac en loop daarna door het uitgaansgebied terug. Ook al ben ik doodop, ik kijk eerst nog met de anderen in het hostel een film voordat ik naar bed ga.
24-7 De volgende ochtend is het om 6.30 uur alweer tijd om op te staan, aagezien ik om 7.00 uur naar Parque Nacional Natural Los Nevados ga. Na een snel ontbijtje stap ik in de bus en neem plaats naast de Colombiaanse Gwendolien. Ik ben nog doodmoe en zij ook, maar de wegen naar het park zijn slecht en ik kan met geen mogelijkheid nog een powernap doen. Halverwege krijgen we een ontbijt en gaan daarna verder omhoog. Ondertussen klets ik wat met Gwen over Colombia. De bus brengt ons naar een refugio tot 4800 (!!) meter hoogte en daarna is het een klim tot 5125 meter hoogte. Langzaam lopend omhoog voel ik de hoogte en heb ik last van een lichte hoofdpijn. Maar uiteindelijk ben ik dan toch op 5125 meter hoogte en sta ik hoger dan de Mont Blanc! Hier hebben we zicht op de Vulkaan die 20 jaar geleden nog tijdens een uitbarsting een heel dorp heeft vervaagd met de modderstroom die het veroorzaakte. Helaas wordt echter het zicht verstoord door het wolkendek. Nadat we terug zijn bij de refugio gaan we naar een thermal en klets ik verder met Gwen over Colombiaanse zaken, zoals plastische chirurgie. Ze verteld me dat 40 procent van haar vriendinnen plastische chirurgie hebben ondergaan en ook zij een half jaar geleden haar borsten heeft vergroot. Helaas, de Colombiaanse vrouwen zhebben hun schoonheid niet alleen te danken aan moeder natuur. In de thermal krijgen we eindelijk onze lunch en duiken daarna het warme bad in. Na de thermal gaan we terg naar Manizales en kook ik vanavond maar voor mezelf, aangezien Colombia niet goedkoop is! ´s Avonds vraagt Jan, mijn Poolse kamergenoot, of ik zin heb om met hem en Alex het centrum in te gaan waar hij heeft afgesproken met een aantal dames (Andrea, Maria en Lina). Natuurlijk! We nemen een taxi en drinken tussen andere studenten wat met de drie 21-jarige dames. Hierna gaan we met z´n zessen naar een andere tent en komen daar Brandon (andere kamergenoot uit Canada) tegen met zijn date. Terwijl Maria danslessen geeft wordt Andrea een beetje irritant wanneer het om geld gaat en over het algemeen, hoe aardig Colombianen ook zijn, westerlingen hebben geld en dienen te betalen. Sorry dames, mijn budget reikt hier echter niet zover! Wanneer ze om 1.30 uur naar de volgende tent gaan neem ik afscheid van de groep en ga terug aar het hostel. Ik vertrek morgen en heb twee zware dagen voor de boeg…