• – De tijd is voorbij geschoten…

17-8 Mijn vlucht landt om 9.30 uur een dik uur voor gepland. De tijdwinst wordt echter meer dan voldoende goed gemaakt doordat op de bagageband eerst twee andere vliegtuigen worden gelost. Bijna 110.00 uur loop ik eindelijk door de douane en de deuren waar ik pap, mam, Niels, Dirk, Rik en Jelmer al zie staan. Terwijl iedereen netjes wacht achter de hekken schieten pap, mam en Niels voor de hekken om mijn nek en lopen de oogjes rood aan bij pap en mam. Ik geef ze alle drie een dikke knuffel en schiet daarna mijn vriendjes om hun nek. Er is geen beginnen aan te vertellen wat ik heb meegemaakt afgelopen half jaar, terwijl we rondjes lopen op Schiphol op zoek naar een restaurant. Wanneer we met z’n allen eindelijk een restaurant hebben gevonden geef ik iedereen zijn beloofde souvenir en komen de eerste anekdotes. In Zuid Amerika denk je echt wel eens een keertje na aan de kans dat je misschien iemand van je familie of vrienden niet meer zal zien en ben daarin blij dat ik weer “veilig terug ben” en er niks ernstigs is gebeurd. Terwijl pap en mam terug naar huis gaan ga ik met Niels en mijn vriendjes Amsterdam in voor meer inside info over de trip terwijl we als touristen door Amsterdam lopen en niet weten waar we zijn! Nederland is verwarrender dan Zuid Amerika! Het aclimatiseren zal wel enige tijd nodig hebben, want nu een week later verlang ik er nog steeds naar terug te gaan… Ik ben blij dat ik failliet ben teruggekeerd en per september mijn nieuwe leventje in Amsterdam gaat beginnen. Maar kort gezegd: I’m back!

Voor ieder die er over nadenkt om naar Zuid Amerika te gaan en tips wil: vraag me wat je wil, er kunnen niet voldoende momenten zijn om in gedachten terug te gaan naar een geweldig half jaar!

PS: lieve pap, mam, Niels, Dirk, Rik en Jay: Thanks for coming to Schiphol!!