- – Regen in Spanje…sucks!
- – La Alhambra bekeken
14-9 vandaag is het tijd om te vertrekken. Op de televisie is er regen en onweer voorspelt, dus uit voorzorg alles maar waterdicht ingepakt. De dag begint goed en ik rijd via mooie wegen door verschillende nationale parken naar Ronda. Hier zit ik op het terras aan de tapas voordat ik doorrijd naar Malaga. Hier drink in een kopje koffie en vul de tank terwijl ik me denk aan de tijd dat Anouk hier een half jaar zat. Jammer dat ik niet toen al met haar Andalucia ben gaan verkennen. In Malaga begint het echter ook (harder) te regenen en dat betekent weinig goeds voor de wegen hier. Die zijn er weinig op berekent en het water blijft op de wegen staan die daardoor glad worden. Niet zo relaxt met een motor en ik heb vandaag al even een pootje in een bocht bijgezet (niet de bedoeling overigens aangezien je 250 kilo toch niet rechthoudt als ie gaat). Ik trek mijn regenkleding aan en besluit de kortste weg naar Granada te nemen ipv degene langs
de kust die ik in eerste instantie wilde nemen. Rond 18.00 uur kom ik helemaal kapot aan in een middelmatig hostel, met een middelmatige kamergenoot en moet op zoek naar een wasserij. Ik ben moe, heb honger en zoek iets wat ik niet kan vinden…en dat is niet de beste tijd om mij te zijn! Ik vind er uiteindelijk een, 5x zo duur als in Zuid Amerika en duurt 2 dagen voor het klaar is. Ok het is tijd om te eten en te slapen. Bas is chagg! 🙂
15-9 vandaag sta ik vroeg op om op tijd het Alhambra te bezoeken. Dit zijn een aantal gecombineerde paleizen in – met name – Arabische stijl. Daarnaast de strakke tuinen met vijvers, een fort aan de voorzijde op een heuvel die uitkijkt over Granada. Erg mooi, maar ook erg touristisch terwijl ik met een audiogids de kastelen, tuinen en het fort bewonder. Ik ben dus net zo´n grote tourist als iedereen om me heen. Ik loop ongeveer 4 ur door de tuinen en het paleis voordat ik naar beneden loop voor een menu del dia. Hierna loop ik wat door het centrum, wandel naar een mirador die uitkijkt over het Alhambra voordat het keiharsd begint te regenen. Ik besluit om maar even mijn haren te laten knippen, op goed geluk dat ze ongeveer weten wat ik wil en daarna in een barretje wat biertjes en tapas te eten. In Granada krijg je in een cafe bij elk biertje gratis een tapa. Op die manier raak je in ieder geval niet zat doordat je geen bodem hebt! Goed idee naar mijn mening. Aan het eind van de avond ga ik, nog steeds gebroken van Sevilla, rond 22.00 uur naar het hostel. Hier raak ik in gesprek met mijn kamergenoot die, afgezonderd van niet-theologiestudenten, zich in Duitsland voorbereid om priester te worden. Hij bereidt zich dus voor op een leven zonder vrouwen en een sterke afkeer van alles wat de kerk niet goedkeurt. I can not imagine… Even denk ik erover om hem te zeggen dat ik homofiel ben, om hem op deze manier héél ongemakkelijk te laten voelen vannacht. Ik besluit echter het onderwerp maar gewoon te bespreken en ik hoop dat hij, wanneer hij later priester is, iedereen in zijn waarde te laten en geen afkeer zal hebben van alles wat anders is dan wat de kerk / de bijbel voorschrijft. Ok, gevoelig onderwerp voor mij. De kerk. We praten dan ook tot ongeveer 1.00 uur over de verschillende onderwerpen die hij belangrijk vindt en de redenen waarom ik op momenten zo´n afkeer tegen deze institutie heb. Al met al toch een interessante kamergenoot!