• – De terugweg is ingezet: 660 kilometer naar Nice
• – Sightseeing Cote d’Azur

Vandaag vertrek uit Spanje. Voelt bijna hetzelfde als de grensovergang van Argentinie naar Bolivia. Wil Frankrijk eigenlijk niet in. Daarom drink ik nog even koffie voor de grens en gooi mijn tank vol. Straks kost het weer EUR 1,40 in plaats van EUR 1,05. Onderweg vliegen twee jongens mij voorbij op een Suzuki GSXR 600 die ik even later weer inhaal nadat ze samen onderuit zijn gegaan. Kapotte kleren en helm, maar ze lijken ongedeerd. Altijd raar om te zien hoe kwetsbaar je bent! Daarnaast moet ik vandaag ongeveer 650 kilometer afleggen en dat betekent snelwegen en betalen! Om naar Nice te komen ben ik al EUR 30 kwijt voor de peage. Ik sla af bij Saint-Tropez om te zien waarom iedereen het hier toch over heeft. Het is voor mij nog steeds een raadsel! Mij doen de blinkende sportauto’s (het zijn er maar weinig) en jachten niet veel. Ik begrijp toch niet dat er zoveel verschil qua rijkdom tussen personen moet zijn. Degene die zoveel rijkdom om zich heen hebben zullen het af doen met de wedervraag wat je er zelf mee zou doen. Vermogen vrijwillig afstaan brengt hen niet meer vreugde en dus blijft het volgens mij een maatschappelijk probleem wat tot mooie discussies kan leiden. Echter zal je hier niemand mee helpen, dus laten we hopen dat geld niet gelukkig maakt.  Voor een foto is de Cote d’Azur mooi, maar dit is echt niet mijn vakantieplek. Lopend over de terrassen van Nice wordt ik ongelukkig van al die koude kak die hier zit. Ik voel weinig gezelligheid en daarnaast kost een biertje hier 8 euro! Ik gun het ze niet, tot er een Italiaan voor 8 euro een maaltijd mét een biertje serveert.  Het binnenplein van Nice is wel mooi en ’s avonds zit ik relaxt wat te turen over het verlichte strand en  ’s avonds wat bij het strand