• – Marching Powder!!!
• – Derde keer surfen
• – Op stap in Brasils “place to be”

9-3 Vandaag vertrekken we met de 8.30 uur boot terug naar Paranagua. Jona verveelt zich en ik ga maar wat spelletjes doen en ¨wandelingen¨ maken. Ook in de bus naar Cutitiba komt ie naast me zitten en spelen we verder. Ik ben beetje bang dat ie denkt dat ik met hen mee reis en vertel hem dat ik een andere kant op ga. Niet snel daarna gaat hij terug naar Noah en Katia waar hij in slaap valt. Wat een geweldig ventje! Op het station nemen we afscheid en geef iedereen een kus en geef Jona een knuffel. Neem daarna de bus naar Florianópolis. Een stad waar ik waanzinnige verhalen over heb gehoord. Wanneer ik in wil checken blijkt het hostel vol en check ergens anders in. Ik deel mijn kamer met een jongen en meisje uit Australie (Luke en Georgia) en ga met hen ’s avonds eten. Daarna eet ik samen met Georgia op het terras elk een halve kilo ijs…

10-3 Mijn kamer heeft een niet werkende ventilator en ik zweet me te pletter ’s nachts. Ik verplaats mijn slaapplek naar de bank in de gezamenlijke kamer. Hier is ook de nachtwacht TV aan het kijken. Georgia heeft het boek “Marching Powder” (waar ik in was begonnen in de Pantanal) en ik heb tot 14.00 uur de tijd om het uit te lezen terwijl ik in het hostel kan wachten op een telefoontje. Het lukt me precies om het boek uit te lezen, voordat Georgia en Luke uitchecken. ’s Middags blijf ik beetje rondom het hostel hangen en stel voor om ’s avonds te gaan koken. Een jongen uit Frankrijk, Argentinie en Zweden zijn er wel voor in. Ook lees ik dat er gisteren een surftoernooi was op één van de stranden van Florianópolis. Alweer te laat met dergelijke nieuwtjes…

11-3 Een andere kamer met een wel-werkende ventilator eindigt niet mijn slaapprobleem dus ik besluit uit te checken en ga naar het hostel waar ik in eerste instantie in wilde checken. ’s Morgens ga ik naar de stad (ik verblijf in Barra da Lagoa en dat is een uur van Florianopolis) om te pinnen en rond te kijken. ’s Middags breng ik mijn spullen over naar het andere hostel waar de sfeer direct heel anders is. Twee andere jongens zijn ook overgelopen. Met zeven man beginen we een pokertournament en ik eindig wederom als derde. Vandaag krijg ik eindelijk het telefoontje, het verloopt alleen anders dan ik zou verwachten… Besluit vanavond maar vroeg naar bed te gaan. Morgen gaan we op stap!

12-3 Vanochtend loop ik eerst langs het strand om het goedkoopste surfboard te huren. Ik besluit er één voor drie uur te huren. Ben waarschijnlijk toch kapot erna. De golfen zijn hier indrukwekkender dan dat ik eerder heb gezien. Ze zijn tot 1,5 meter hoog. Dus ze turen soms echt boven je voordat ze vol op je knallen. Het lukt me een keer of vijf om echt (straight naar het strand) te boarden, de rest is opstaan en flikkeren. Eén pak ik precies op het juiste moment, maar deze blijkt te vergevorderd voor mij. Hij slaat me vol op de grond… Het is tijd voor een pauze! Nadat de ochtend over is slaat het weer ook om en begint het keihard te regenen en donderen. Dus met een hele groep in het hostel film gekeken. ’s Avons hebben we wederom pokertournament, wanneer ik chipleader ben is het alleen tijd om op stap te gaan! We gaan met een groep van ongeveer 25 man naar El Divino Lounge. Al eerder heb ik van drie meisjes uit Florianópolis dat dit op woensdag “the place to be” is. De verhalen die de ronde doen dat de mooiste vrouwen in Brazilie hier wonen kan worden bevestigd, de club loopt er vol mee! Aan het einde van de avond staat zo’n beetje 50 procent te zoenen in de club (Dat is redelijk normaal hier btw). Helaas ben ik mijn camera vergeten om het e.e.a. vast te leggen… Sorry dudes!

13-3 Vandaag moet ik naar het centrum en terug (2,5 uur) alleen om een kaartje te kopen voor morgen. Ik vind dat ik eigenlijk niet voldoende heb genoten van wat Florianópolis te bieden heeft, maar helaas staat mijn hoofd teveel stil bij andere zaken. Tijd om door te gaan dus en hopelijk vinden we hier snel een oplossing voor. Het staat namelijk lijnrecht tegen mijn manier van reizen, namelijk “no worries” (Ja, het is gejat van jou Marco 😉! Teruggekomen kom ik drie jongens uit Spanje tegen die vragen of ik zin heb om met hen te lunchen. Ze komen uit Madrid en Avila, een soort flashback van het begin van de reis! Na lunch loop ik samen met een Ierse kerel over het strand. Hij gaat bodyboarden en wanneer ik terugloop naar het hostel kom ik om de 250 meter een groep tegen van een van de twee hostels waar ik even bij kom zitten. Het feest in het hostel is ’s avonds snel afgelopen aangezien er politie in de buurt is. Er is drie dagen geleden iemand op het strand neergeschoten vanwege het niet betalen van drugs. Aangezien in het hostel enkele personen ook contact hebben met de ” local boys” willen ze mede daarom geen politie over de vloer. Ach, het is morgen toch tijd om te vertrekken…