- – Roadtrip gemaakt van Salta naar Cafayate.
- – Viva la Argentina!
13-5 Vandaag kom ik aan in Salta rond 10.15 uur naar een twaalf uur durende busreis waar ik maar een klein gedeelte van heb geslapen. Ik check in in een hostel en ga, na een douche, op zoek naar wat eten. Het concert van La Mona zaterdag zou op kanaal 13 worden uitgezonden op Nationale televisie, maar ik kan het kanaal in Salta niet vinden helaas. Ik ga daarna de stad in op zoek naar een plek om een motor te huren. Ik had al eerder een email gestuurd naar een plek waar ze motoren verhuurden, maar hier had ik verder niks van vernomen. Ik loop door de stad, probeer een half uur durend telefoongesprek te voeren, maar uiteindelijk komt het er op neer dat het voor touristen niet mogelijk is om een motor te huren. De Argentijnen rijden zo belabberd dat er geen verzekering is voor touristen die een motor willen huren, alleen auto’s zijn mogelijk. Wel jammer, want nu had ik misschien liever met Alex en Jo de roadtrip gemaakt. In het hostel verneem ik echter dat er twee andere meiden (Anouk en Judy) zijn die ook een trip willen maken en nog extra passagiers zoeken. Wanneer ik hen ’s avonds spreek willen zij hun plan net staken, omdat ze niemand konden vinden. Nu ik interesse heb besluiten we de volgende dag toch te vertrekken! Om dit te vieren gaan we daarna naar een asado-restaurant.
14-5 Na het ontbijt gaan we met z’n driën naar de stad en huren hier een Chevrolet Corsa en vertrekken rond 10.30 uur richting Cachi. Ik begin met rijden om de auto veilig de stad uit te loodsen. Daarna beginnen we aan een mooie trip met geweldige bochtige wegen door de bergen. De bergen hebben – net als in het parque Ischigualasto – vele verschillende kleuren. Op bepaalde plekken lopen de kleine smeltwater-riviertjes over de weg. Na twee uur wisselen we en rijdt Anouk naar Cachi waar we rond 14.00 uur gaan lunchen. Na Cachi gaan we op weg naar Cafayate bijna 200 kilometer verder. Deze tocht gaat over onverharde weg waar je op de rechte stukken maximaal 60 kilometer per uur kan rijden. Tijdens de reis komen we hooguit vijf andere auto’s tegen, dus we zijn blij dat de Corsa het goed lijkt te houden! Geen moment voelt dit echter als Nederland, je kan mij ook wijsmaken dat we door Afganistan rijden! De leefomstandigheden zijn hier totaal anders, de mensen bevolking lijkt meer op indianen en op vele plaatsen drogen ze pepers. Via kleine plaatsjes (oa Seclantás, Molinos, Angastaco) rijden we rond 19.00 uur Cafayate binnen en gaan op zoek naar een hostel. Aangezien ik een beetje ziekjes ben lig ik hier al om 21.30 uur op bed.
15-5 De volgende dag rijden we rond 9.30 uur weer weg en rijden eerst zuidelijk naar Quilmes waar de grootst bewaarde ruine van Argentinie is gelegen (de “pucará”). We krijgen een rondleiding van een plaatselijke gids die ons verteld over het verleden van de ruines. Ze hebben de inca´s afgekocht en voor 130 jaar de Spanjaarden afgeweerd, maar rond 1680 hebben zij de bevolking van de ruines toch naar Buenos Aires “verplaatst”. Ik maak een korte hike rond de ruines en daarna gaan we terug naar Cafayate voor lunch en een wijnproeverij (rond Cafayate zijn vele bodegas gevestigd). Daarna gaan we via de “Quebrada de Cafayate” (route 68) terug naar Salta en kunnen we genieten van het wonderbaarlijke landschap hier. De bergen lijken soms op kastelen, op een obelisk en hebben vele verscillende kleuren. We stoppen bij een klein restaurantje voor empanadas en vervolgen daarna onze weg naar Salta waar we om 19.00 uur aankomen. Dan is het tijd om me klaar te maken voor een grote stap, het verlaten van Argentinie. Ik heb me afgelopen week duidelijk beseft dat ik ooit Argentinie moet verlaten, terwijl ik me hier elke dag zo enorm goed heb gevoeld! De mensen, de natuur en zelfs de steden! Ik maak me klaar voor een goede dosis heimwee… Morgenvroeg zal het zover zijn!