• – 5 daagse Salkantaytrek naar Machupicchu

10-6 Zoals ik al had gemeld ging dit een korte nacht worden, want om 3.45 uur gaat de wekker alweer en is het tijd om op te staan omdat we om 4.30 uur worden opgehaald. Voor ik vertrek maak ik Jo en Alex wakker en geef ze een zoen voor het geval ik zie niet meer zal zien (vanaf nu zal ik sneller reizen dan zij en ons wederziens is dus mogelijk in London of Amsterdam). Zij doen de originele Inca trail terwijl Thomas en ik ons hebben opgegeven voor de vijfdaagse (alternatieve) Inca trail: de Salkantaytrek. Dit is de zwaarste alternatieve trek die ze georganiseerd aanbieden. En wat heet: ik moet me werkelijk in de lokale bus zien te plaatsen terwijl ik mijn bagage en de etenswaren van de vrouw naast me op schoot heb en drie uur in deze positie moet bivakeren. 8.00 uur komen we aan in een klein plaatsje waar we ontbijten en ik de rest van de groep leer kennen: drie Argentijnse dames (Verina, Veronica en Lucila), een Thai (Rohit) en een Venezuelaan (Roberto) en onze guide (Warthon). Na ontbijt en briefing lukt het om mijn bus een dag teverzetten en daarna gaan we op weg. Na ongeveer vier uur lopen heeft onze kok en zijn assistent al reeds een goede Peruaanse maaltijd klaar gemaakt. Voor een groep van zeven man zijn vier man in dienst (guide, kok, assistent-kok en de verantwoordelijke over het paard dat de bagage draagt). Na de lunch lig ik te slapen in de zon tot het tijd is om te vertrekken. Na een volgende vier uur lopen door de vallei krijgen we de camping in zicht waar we vannacht zullen verblijven. Nadat we de spullen in de tent hebben gegooid (ik heb een privetent aangezien ik diagonaal in de tent moet liggen) is de thee klaar met popcorn en crackers. We mixen de thee met de Vodka van Roberto en na de thee is het tijd voor een volgende Peruaanse maaltijd en briefing waarna het tijd om naar de tent te gaan voordat het nog kouder wordt. Vannacht kan het tot -6 graden koud worden…

11-6 Om 5.00 uur word ik na een redelijk goede nacht (voor mijn gevoel is het vannacht nooit echt onder de nul geschoten) wakker en organiseer ik mijn spullen terwijl de kok ons wekt en ons een warme bak thee brengt in de tent. Een uur later is het tijd voor ontbijt met oa. omelet (waar ik waarschijnlijk later niet zo blij mee ben). Vandaag zal de zwaarste dag worden: vier uur lang klimmen tot dik 4600 meter en daarna zes uur dalen. Nadat we de vallei uitlopen gaat de klim in zigzag vorm omhoog. Na anderhalf uur klimmen wacht ik een dik half uur tot ook de rest aangekomen is en zie ik Rohit als een oude man van 70 omhoog klauteren (terwijl hij – volgens eigen zeggen – een uitstekende conditie heeft). Steunend en klagend komt ie samen met Veronica boven en hij wil al opgeven / verder gaan op een paard. Naast dat de klim stijl is heeft de rest ook last van de altitude (weinig zuurstof, moeilijk ademen). Daarna gaan we verder met klimmen en na een dik uur ben ik weer als eerte boven op 4600 meter waar ik in de kou wacht op de anderen die 45 minuten later arriveren. Hier sta ik in het midden van drie gebergten (waaronder de Salkantay) waar de Inca’s ooit een 14 jarig meisje hebben geofferd. Na een fotomoment gaan we direct door omdat de wind hier flink koud is (ik sta hier 200 meter lager dan de top van de Mont Blanc). Na een uur dalen nemen we een pauze zodat iedereen warm uit kan rusten. Ik prefereer liever omhoog te lopen, omdat naar beneden lopend de kans groot is dat ik mijn enkel weer switch (wat af en toe ook bijna gebeurt).  Om 13.00 uur is het weer tijd voor lunch waar Nadina hoogteziekte heeft en overgevend en met koppijn naast de tent ligt terwijl het begint te regenen en Rohit doorklaagt over de tocht. Naar beneden heeft Veronica een stevige stap en ik besluit samen met haar te dalen. 14.00 uur is de hoogteziekte van Nadina afgelopen en gaan we verder met dalen en rond 15.00 uur lopen we in de jungle! 17.30 uur komen we aan op de camping waar we een uur later weer thee en diner krijgen. Wanneer ik in de tent lig houden de kikkers mij wakker en val later in slaap met metr discman op. Van 2.00 tot 3.30 uur ben ik wakker met stevige buikkrampen en misselijkheid waarbij de smaak van omelet weer boven komt. Na een half uur toilet bezoek voelt het wat beter en val ik weer in slaap.

12-6 5.30 uur worden we weer gewekt met thee in de tent, al was ik al wakker geworden van de ezels, paarden en hanen die de ochtend vieren. Vandaag vervolgen we onze jungle tour weer. Ik gebruik mijn voorsprong op de rest om gebruik te maken van de natuurlijke toiletbezoeken omdat mijn buik nog duidelijk van streek is. Het is vandaag lekker weer en Rohit besluit zijn week opude broek kapot te knippen in een korte broek tot verbazing van iedereen om hem heen. Na deze korte stop lopen we naar een klein dorpje waar we rond 12.30 uur aankomen en we onze tips geven aan de assistentkok en paardenman omdat de bagage vanaf hier door auto’s vervoerd kan worden en de assistentkok gaat mee met Rohit en Roberto die vier in plaats van vijf dagen lopen. na de lunch gaan we – heel inca-achtig – met de bus naar Santa Teresa  waar we afscheid nemen van Rohit en Roberto waarna nog maar vijf puma’s over zijn die van de middag zullen gaan genieten in de thermals. Na relaxen en spelen in het water gaan we rond 18.00 uur terug naar de camping en krijgen we een uitgebreid diner waar de koks elkaar proberen te overtreffen. Morgen hebben we een gemakkelijke dag dus vanavond is het tijd voor fiesta! Eerst drinken we met de dames aan tafel en daarna verplaatsen we ons naar het haardvuur. Om 22..00 uur is het tijd om naarhet centrum te gaan van dit kleine plaatsje waar de eerste “disco” dicht is omdat de eigenaar al dronken is. De tweede is – op twee man na – en kiezen we wat muziek uit en maken gebruik van hat happy hour. Na een aantal bier en cuba libres imiteer ik met de Argentijnse dames “dirty dancing” en vliegen ze door de lucht in de “disco”. Aangekomen in het derde huisfeest lijkt het erop datt we wat “freezedancing” moeten oefenen, want na elke 20 seconden valt de electriciteit uit en moeten we wachten tot het weer start. Geen idee hoe laat ik mij weer in mijn tent begeef…

13-6 Vandaag mogen we uitslapen tot 8.00 uur, maar ik ben al eerder wakker. Mijn buik voelt weer helemaal goed waar ik een beetje bang voor was na gisterenavond en om 10.00 uur gaan we weer fit door. Deze dag zou volgens Wharton vier uur duren, maar zoals elke schatting zit hij er minstens 50 procent naast en pas om 16.30 uur komen we aan in Aqua Calientes na een enigszins saaie laatste 3 uur lopen over een treinrail. In Aqua Calientes checken we in een budgethotel en rond 22.30 uur lig ik in bed, omdat we morgenvroeg weer vroeg op moeten staan.

14-6 3.30 uur gaat de wekker en 4.00 uur zitten we in het restaurant waar we ontbijten en onze kok een feestelijke taart heeft gemaakt omdat we het allemaal hebben afgerond. Ook hem geven we natuurlijk een tip voor al zijn werkzaamheden en 4.45 uur maken de puma’s zich klaar voor anderhalf uur traplopen op naar Machupicchu! Aangezien ik wel op tijd boven wil zijn met mijn groep help ik de dames omhoog en loop ik als drillmaster hun aan te moedigen om door te gaan. Rond 6.15 uur komen we, na vijf dagen en totaal 70 kilometer wandelen, boven aan en krijg ik van de dames allemaal een dikke kus en kunnen we aansluiten in de rij tussen alle andere touristen (waavan het gros met bussen is gekomen). Na een fotoshoot leidt Warthon ons twee uur door Machupicchu en verteld hij over de cultuur, de boven/huidige en onderwereld, over de opbouw van MP etcetera. Daarna gaat hij terug naar Aqua Calientes en beklimmen wij de Wayni Picchu wat een geweldig uitzicht geeft over MP en omgeving. Rond 12.00 uur zijn er nog drie puma’s over die de trap omlaag nemen: de Argentijnse zusjes en ik. De rest ging met de bus omlaag. Aangekomen in Aqua Calientes lunchen we, nemen we afscheid van Thomas die al eerder met de trein vertrekt en ga ik samen met de dames naar het plaza waar de ober van een café mij de doelpunten doorgeeft van NL-FR terwijl ik een middagdutje doe. Om 17.30 uur halen we onze spullen op en gaan ook wij met de trein naar Ollantaytambo en van daar met de bus door naar Cusco waar we 22.00 uur arriveren. Na inchecken en een douche zoek ik mijn Engelse vriendinnen op die al dronken aan het feesten zijn, omdat één van hun vriendinnen vandaag jarig is. Terwijl de weddenschappen worden afgelegd dat er iets staat te gebeuren tussen mij en Jo zal toch iedereen zijn weddenschap dienen te betalen. Na een laat etentje wordt de vriendin van Jo en Alex ziek en gaan zij terug naar het hostel en ga ik naar mama Africa’s waar ik de Argentijnse dames tegen kom. Ik ben om 3.30 uur echter helemaal kapot en ga terug naar het hostel!

14-6 Om 9.00 uur ben ik wakker en vandaag is het “time to get some arrends done”. Al mijn was is vies dus dat breng ik naar de lavandaria en daarna is het tijd voor ontbijt. Alex heeft net haar ontbijt op en even later komt ook Jo langs. Ik spreek met hun af ´s avonds uit eten te gaan en ik ga erna naar een internetcafé om mijn blog voor de laatste 10 dagen bij te werken. Wanneer ik daarna mijn ticket op wil halen voor de bus vanavond is Irma er niet en dien ik ´s avonds weer langs te komen (en hopen dat alles goed komt). Ik loop wat door het touristische Cusco, ga naar het postkantoor etc. Terug in het hostel haal ik mijn was op en gadaarna met Jo, Alex, Tash en haar vriend naar een sushi-restaurant om samen onze laatste avond te vieren. Terwijl we het hoofdgerecht opgediend krijgen hebben de dames een verrassing in petto: naast een lieve kaart hebben ze een T-shirt voor me gekocht. Na het eten is het tijd voor afscheid nemen. Vind het erg jammer dat ik mijn Engelse vriendinnen niet meer in Zuid Amerika tegen zal komen en kijk uit naar onze afspraak om te meeten in London of Amsterdam! Met de taxi ga ik naar de terminal waar ik om 21.00 uur vertrek naar…